Dlaczego Kobiety W średniowieczu Spłaszczały Piersi?

Dlaczego Kobiety W średniowieczu Spłaszczały Piersi?
Dlaczego Kobiety W średniowieczu Spłaszczały Piersi?

Wideo: Dlaczego Kobiety W średniowieczu Spłaszczały Piersi?

Wideo: Dlaczego Kobiety W średniowieczu Spłaszczały Piersi?
Wideo: Prawa KOBIET w ŚREDNIOWIECZU 2024, Marsz
Anonim

Średniowiecze w Europie to epoka, w której kanony kościelne bezpośrednio wpływają nie tylko na sprawy państwowe, ale także na życie rodzinne, osobiste, a nawet modę. Kościół katolicki orzekł, że wszystkie rzeczy cielesne są grzeszne, a zatem haniebne, co powinno być odpowiednio ukryte i ukryte przed wzrokiem ciekawskich. Duchowość była odtąd równa bezcielesnej i całkowitej ascezie. Kobiece piersi, jako symbol pokus i przywar, należy starannie ukrywać. Im był mniejszy, tym lepiej.

Image
Image

We włoskim dziele z XII wieku, Komedii trzech dziewczyn, są słowa, które jasno charakteryzują gusta i wymagania średniowiecza:

„Dziewczęta często owijają piersi bandażem, bo dla oczu mężczyzn pełne piersi nie są urocze. Ale dziewczyna, która pojawiła się przede mną, nie potrzebowała bandaży - jej piersi były małe w swojej skromnej pełni."

Jak wynika z tych linii, nawet ci, którzy byli naturalnie kręci, robili wszystko, co możliwe, aby piersi nie urosły do ich normalnego rozmiaru. Bandażowanie górnej części tułowia to nie wszystkie barbarzyńskie rytuały, które kobieta powinna była wykonać.

Sama sukienka została zaprojektowana w taki sposób, że stanik był mocno zapięty i był bardzo ciasny, ściśle przylegający do ciała. Później pojawił się specjalny gorset - ciasno sznurowany stanik, który nie pozwala na normalne tworzenie się tkanki gruczołowej.

Jakiekolwiek publiczne przedstawianie kobiecych piersi było uznawane za dzikie i grzeszne. W ten sposób można było przedstawiać tylko obrzydliwe wiedźmy. Ich piersi były obwisłe, odrażające. Jeśli spojrzysz na obrazy Matki Bożej i niemowlęcia Chrystusa ze średniowiecza, zobaczysz, że na tych rzadkich obrazach, na których jej piersi są nagie, jest tylko ślad gruczołu mlekowego.

Oto fragment powieści „Imię róży”, napisanej przez włoskiego uczonego i znawcę średniowiecznej estetyki Umberto Eco:

„Wskazał na małe piersi Zawsze Dziewicy, wysokie i mocno ściągnięte stanikiem, którego sznurki grały na rękach Dzieciątka:„ Czy widzisz? Te same sutki są ładne, że nie odstają zbytnio, są pełne, umiarkowanie elastyczne, ale nie kołyszą się odważnie, ale ledwo się unoszą, unoszą się, ale nie są ściśnięte.”

I nawet w pracach Petrarki można znaleźć „trendy w modzie” średniowiecza: „Powinny być małe, białe, okrągłe, jak jabłka, sprężyste”.

Oprócz staników i bandaży stosowano jeszcze bardziej barbarzyńskie metody zmniejszania rozmiaru gruczołu mlekowego. Szczególnie powszechne były w Hiszpanii, która przez długi czas, aż do połowy XVII wieku, znajdowała się pod najsilniejszym wpływem Kościoła katolickiego. Tutaj bardzo małe dziewczynki, aby zahamować wzrost piersi, kładziono na piersiach ciężkimi ołowianymi płytkami. Szyję należało schować za ogromnym wielowarstwowym kołnierzem.

To prawda, że w innych krajach od początku do połowy XV wieku zaczyna się epoka renesansu, a skrzynia, jako symbol renesansu, życia, wszystkiego, co żyje i co naturalne, zaczyna się szybko ujawniać.

Zalecana: