Ludzie Z Tatuażami Na Twarzach - Kim Oni Są?

Spisu treści:

Ludzie Z Tatuażami Na Twarzach - Kim Oni Są?
Ludzie Z Tatuażami Na Twarzach - Kim Oni Są?

Wideo: Ludzie Z Tatuażami Na Twarzach - Kim Oni Są?

Wideo: Ludzie Z Tatuażami Na Twarzach - Kim Oni Są?
Wideo: 9 osób, z którymi lepiej nie zadzierać 2024, Marsz
Anonim

Jeśli zobaczysz takiego faceta w ciemnej uliczce, nie spiesz się, aby uciec. Najprawdopodobniej przed tobą jest jakaś kreatywna osoba. Dziennikarz „Komsomolskaja Prawdy” Wiktor Huseynov opowiada historie naszych rodaków, którzy postanowili zwrócić na siebie uwagę tatuażem na twarzy. (Dalej - słowa autora)

Image
Image

Moja żona i ja mamy tę grę: „Skinhead czy fryzjer”. Zasady są bardzo proste - siedzisz gdzieś w ruchliwym miejscu i próbujesz odgadnąć, co robi wybrana postać. Cóż, na przykład siedzimy w restauracji, wchodzi dwóch: łysi, w wysokich butach, czarne bombowce, tatuaże wystające zewsząd, skinheadzi z lat dziewięćdziesiątych. Zaczynasz słuchać tego, o czym mówią - fryzury, nowe modele maszyn do pisania i rozumiesz, nie, to modni fryzjerzy.

Tak pewnego dnia siedziałem, wpatrując się w twarz faceta i myśląc, gdzie on pracuje, co robi. Zwykle ludzie denerwują się, gdy spogląda na nich nieznajomy, ale oto odpowiedź - na jego czole wytatuowano duży napis w języku angielskim.

Szczerze mówiąc mam też sporo tatuaży, dzieciństwo było całkiem fajne, a niebieska infekcja też mnie nie ominęła. Ale żeby nawet nie przyszło mi to do głowy na Jego twarzy, słowa „tatuaż na twarzy” i „normalna praca” nie mogły stać obok siebie.

Spotykając takich ludzi na ulicy iw metrze, starałem się zrobić portret przeciętnego właściciela tatuażu na twarzy. Więc jeśli zobaczysz takiego faceta w ciemnej uliczce, nie spiesz się, aby uciec, najprawdopodobniej przed tobą jest jakaś kreatywna osoba.

Vladimir Komarov. 32 lata

Jestem rzemieślnikiem, pracuję dla siebie, szyję ubrania, galanterię, ciągnę meble. Ponieważ jestem swoim własnym szefem i mam kreatywną pracę, czasami nawet nieformalny wygląd mi pomaga, ponieważ ludzie oczekują ode mnie odważnych decyzji.

Gdzieś natknąłem się na zdjęcie fajnego faceta z tatuażem na twarzy, pomyślałem, wow, i zrobiłem to też dla siebie. Szczerze mówiąc, chciałem się tylko popisywać i jakoś nic mnie nie powstrzymało. Mamie nie spodobało się to od razu, ale spodziewałem się, że będzie bardziej zdenerwowana. Jedynym problemem jest to, że często zatrzymują mnie policjanci drogowi.

W ogóle nikt w Moskwie od dawna nie zwraca na mnie uwagi. Ale tutaj pojechałem latem na Krym i poczułem, że ludzie się na mnie gapią i to było trochę irytujące. Kiedy sam je sobie wstrzyknąłem, pewnie chciałem takiej uwagi, ale teraz stałem się starszy i już chyba nie chciałbym się tym rozpraszać. Nie podoba mi się to.

Prawdopodobnie teraz bym ich nie zrobił. Teraz nie muszę się w ten sposób popisywać. Teraz mogę pochwalić się czymś poważniejszym.

Arseny Raskolnikov. 21 lat

Zajmuję się PR, reklamą, zarabiam na tym. Moi rodzice to kreatywni ludzie, moja mama jest kompozytorką, mój ojciec jest muzykiem. Znalazłem się również w kreatywności, tworzeniu projektów wideo, klipów, pisaniu muzyki.

Rok temu pojechałem do Kijowa, moim celem był powrót z tej wyprawy z tatuażem, wtedy nie było nawet myśli, że to będzie, ale trzeciego dnia za minutę zdałem sobie sprawę, że chcę krzyż na twarzy. Dla mnie krzyż jest symbolem słońca, symbolem wszechświata. Bardzo podoba mi się sposób, w jaki wygląda moja twarz na tym tatuażu, to jest moja prawdziwa twarz, ten krzyż pomaga mi w mojej pracy.

Jewgienij 25 lat

Mój pierwszy tatuaż zrobiłem w wieku 16 lat na cześć mojej matki. Urodziła się w roku smoka, smok jest takim talizmanem. I tak się zaczęło. Teraz dostaję tatuaże, gdy coś się dzieje w moim życiu, mam ich około pięćdziesiąt.

Od bardzo dawna chciałam mieć tatuaż na twarzy, teraz budzę się, patrząc na siebie w lustrze i po prostu się tym cieszę. Kiedy chcę zrobić sobie nowy tatuaż, nic mnie nie powstrzymuje, bo jestem stylistką-fryzjerką, poprawiam ludzi i zawsze i wszędzie będzie popyt, bez względu na to, jak wyglądam.

Alexey Popov 23 lata

Zawodowo zajmuję się parkour i zarabiam uczestnicząc w różnych strzelaninach, szkoląc ludzi. Tatuaże w żaden sposób nie wpływają na moją pracę, z wyjątkiem tych momentów, kiedy ludzie są potrzebni absolutnie bez tatuaży i jeśli można je jakoś ukryć na ciele, to nie można ich tak naprawdę rozmazać na twarzy. Ale generalnie nie powodują żadnego dyskomfortu.

Kiedyś chciałem zrobić sobie tatuaż na twarzy, poszedłem do tatuatora, którego znałem i zrobiłem to. W pierwszych dniach zacząłem dostrzegać kilka spojrzeń w moim kierunku i pomyślałem, że to trudne! teraz tak będzie zawsze. Pierwsze tatuaże nadwyrężyły moich bliskich, ale potem przyzwyczaili się do tego.

Teddy Boy Greg, 35 lat

Mój pierwszy tatuaż zrobiłam w Nowym Jorku, kiedy miałam zaledwie 16 lat. Jak każdy nastolatek, był to mój bunt przeciwko systemowi. Chciałem się wyróżniać. Potem lubiłem wypełniać coraz więcej zdjęć na swoim ciele - muzyków, postaci historycznych, nie mogę nawet policzyć, ile mam teraz tatuaży.

Prawie całe ciało jest nimi pokryte, tylko nogi pozostały czyste, ale planuję wypełnić tam portrety Putina i Stalina. Tatuaże na twarzy ogólnie odmieniły moje życie, to wyzwanie. Udowadniam, że mogę odnieść sukces z mnóstwem tatuaży, bez względu na to, gdzie są. Ponadto pomagają mi rozwijać biznes. Klienci pamiętają fryzjera, który ma nawet tatuaże na twarzy. Jest niezwykły i atrakcyjny.

W Rosji stosunek do tatuaży pozostał od czasów radzieckich, kiedy portaki były wypychane wyłącznie przez byłych skazańców. Ale to głównie postawa starszego pokolenia, młodzi ludzie postrzegają to inaczej. W Stanach sytuacja jest dokładnie taka sama, moja mama jest bardzo nieszczęśliwa, że robię sobie tatuaże.

Komentarze ekspertów

Psychiatra Artem Gilev:

- Chęć udekorowania się tatuażami może wiązać się z wieloma przyczynami. Jedną z nich jest chęć zwrócenia na siebie uwagi. Może wystąpić u osobników typu histerycznego. Istnieją również bolesne powody, dla których osoba próbuje "chronić się" przed siłami zła za pomocą specjalnych symboli na skórze z powodów urojeniowych. Ale w większości przypadków tatuaż jest hołdem dla mody i chęcią ozdobienia ciała.

Kierownik Katedry Chorób Skóry i Chorób Wenerycznych im. V. A. Rachmanow z Uniwersytetu Sechenov, doktor medycyny, profesor Olga Olisova:

- Farba, którą wstrzykuje się podskórnie do tatuaży, jest antygenem, czyli substancją obcą dla organizmu. Dlatego po wykonaniu tatuażu mogą wystąpić reakcje alergiczne. W miejscu tatuażu często dochodzi do rozwoju chłoniaka rzekomego skóry. Jest to łagodny wzrost tkanki limfatycznej w postaci guzków, który wymaga poważnego leczenia. Chłoniak rzekomy może przerodzić się w złośliwy chłoniak skóry. Dzieje się tak najczęściej podczas używania czerwonej farby. To samo dotyczy tatuażu brwi. U jednego z pacjentów tatuowanych zaobserwowaliśmy sarkoidozę skóry (przewlekłą chorobę zapalną, w której na skórze tworzą się niewchłanialne małe lub duże guzki - red.).

Zalecana: