Dlaczego czarne dziewczyny stały się nowym standardem piękna.
Modele afrykańskiego pochodzenia na pokazach topowych marek nie są zaskakujące, ale samo bycie czarnym już nie wystarcza. Nowym trendem jest pojawianie się na wybiegach bardzo czarnych modelek. „Lenta.ru” zbadał to zjawisko i odgadł jego pochodzenie.
„Kiedy byłem młodszy, zawsze czułem się niepewnie co do własnego wyglądu. Patrzyłem na gwiazdy kina i mody, choć były czarne, ale żadna z nich nie miała takiej skóry jak moja. Zawsze czułem się nieatrakcyjny, prawdziwy outsider”, wyznał Anok Yai New York Times wkrótce po tym, jak został pierwszą czarnoskórą modelką, która otworzyła program Prady od 1997 roku. Yai ma zaledwie 19 lat i przepowiada jej wspaniałą przyszłość, porównywalną z sukcesem Naomi Campbell. Nawiasem mówiąc, to Naomi była poprzednią modelką pochodzenia afrykańskiego, która otworzyła pokaz Prady.
Ale jeśli Czarna Pantera, jak dziennikarze i fani nazywali Campbell, była wyjątkowym fenomenem w latach 90., to Yai nie jest sam. „Teraz, gdy patrzę na wybiegi podczas tygodni mody, napawam się optymizmem. Jest na nich tyle dziewczyn, które wyglądają dokładnie tak jak ja”, nie ukrywa swojej radości. Inna młoda Afrykanka, Adut Akech, wzięła już udział w ponad 30 pokazach na całym świecie, choć jej debiut miał miejsce dopiero we wrześniu 2017 roku podczas pokazu w Saint Laurent. Podobnie jak Yai, urodziła się w Sudanie Południowym, ale jeśli Anok dorastał w Stanach Zjednoczonych, Adut znalazł nowy dom w Australii. Rodziny obu młodych gwiazd wybiegu uciekły przed wojną domową i ludobójstwem, które szalały w zjednoczonym Sudanie w 2000 roku.
„Nawet w porównaniu z poprzednim sezonem zauważalny jest wzrost liczby prawdziwie czarnych dziewcząt biorących udział w pokazach”, komentuje najnowsze trendy Akech. Grace Ball, również reprezentująca Sudan Południowy, zadebiutowała na wybiegu w 2011 roku i od tego czasu współpracowała z Vivienne Westwood, Givenchy i Balmain. brał udział w wystawach Marc Jacobs i Jaсquemus.
Nakarm węgiel
Według badań kanadyjskiego magazynu Flair, Nowy Jork był najbardziej zróżnicowanym tygodniem mody, z 37 procentami modelek innych niż białe. Po nim następują tygodnie mody w Londynie (35%), Paryżu (26%) i Mediolanie (24%). To prawda, należy pamiętać, że zarówno Latynosi, jak i Azjaci są klasyfikowani jako nie-biali w Ameryce Północnej, więc odsetek faktycznie czarnych modeli, a tym bardziej bardzo ciemnoskórych, jest mniejszy.
Afrykańska obecność wykracza poza wybieg. W kwietniu 2017 r. Nowym redaktorem naczelnym brytyjskiego magazynu Vogue został angielski projektant pochodzący z Ghany Edward Enninful. I oczywiście z zadowoleniem przyjmuje wzrost liczby bardzo ciemnoskórych modelek pod każdym możliwym względem: „Afrykańska skóra ma niesamowitą różnorodność odcieni czerni. Wspaniale jest zobaczyć ich pełne spektrum na pasach startowych”.
Jednak nie ma mowy o jakiejkolwiek pozytywnej dyskryminacji. Przynajmniej oficjalnie. Na przykład Patricia Pilotti, która jest odpowiedzialna za wybór modelek dla Lacoste i Valentino, motywuje swój wybór: „Nigdy tak naprawdę nie widziałem tak różnorodnych dziewczyn w portfolio agencji modelek. Ale jest tylko jeden powód, dla którego wybieram tak wiele czarnych dziewczyn, a jest to ich piękno”. Jednak odsetek czarnych dziewcząt biorących udział w pokazach Lacoste i Valentino jest nawet wyższy niż średnia w branży.
Michael Buckner / Variety / REX
Hoodia Diop
Jednym z powodów tak szybkiego wzrostu zainteresowania czarnymi dziewczynami jest popyt na nie ze strony publiczności. W dobie portali społecznościowych marki modowe czekają nie tylko na nowe kolekcje ubrań, ale także na nowe twarze, nowe ideały piękna. Cyfryzacja zaciera granice i sprawia, że konsumenci stają się treściami o ludziach mody z krajów, które wcześniej były daleko od wybiegów i tygodni mody.
Na Ziemi żyje około miliarda czarnych, którzy potrzebują swoich bohaterów, własnych wzorów do naśladowania. Niecały tydzień po programie Prady Anok Yai stał się prawdziwą gwiazdą Instagrama. Teraz konto modelki ma ponad 160 000 subskrybentów. „Spodziewałem się reakcji, ale nie sądziłem, że to będzie tak wspaniałe. Jako czarna kobieta o ciemnej karnacji jestem z siebie dumna!” - Yai komentuje swój sukces.
Jeszcze bardziej popularna jest Hoodia Diop, senegalska Amerykanka, która twierdzi, że jest najczarniejszą modelką na świecie. Bardzo mroczna, nawet jak na senegalskie standardy, Diop była obrażana, a nawet nękana przez swoich rówieśników jako nastolatka. Stała się wzorem do naśladowania dla dziesiątek tysięcy bardzo czarnych afrykańskich kobiet i ma ponad 535 000 obserwujących na Instagramie.
Czy wszystko w porządku. Spójrz na siebie w lustrze, jesteś piękna”- upomniała inne czarne kobiety Khudiya. Problem postrzegania bardzo ciemnej skóry jako czegoś brzydkiego jest dość ostry w wielu krajach afrykańskich.
Powiedz nie wybielaniu
Według Światowej Organizacji Zdrowia (WHO) co trzecia dziewczyna w Republice Południowej Afryki przynajmniej raz użyła produktów do wybielania skóry. W Mali jest to 25 proc., W Togo - 59 proc., A liderem z wynikiem 77 proc. Jest Nigeria. Mężczyźni również używają środków wybielających.
„Codziennie modlę się i proszę Boga, dlaczego uczynił mnie czarnym. Nie lubię czarnej skóry. Lubię białych ludzi. Czarni mają wyobrażenie niebezpiecznych ludzi, więc nie lubię być czarny. Ludzie zaczęli mnie lepiej traktować, kiedy zacząłem wyglądać jak biały”- cytuje słowa południowoafrykańskiego stylisty-fryzjera Jacksona Marcela BBC. Marsylia nie pochodzi z RPA, ale pochodzi z Konga, gdzie kolor skóry większości mieszkańców jest ciemniejszy.
Wcześniej podobną ścieżkę przeszły Indie, gdzie przez lata w filmach Bollywood kręcono tylko jasnoskóre aktorki, a po wybiegach krążyły tylko modele o jasnej karnacji. Brytyjski Vogue rozpoczął krucjatę przeciwko dyskryminacji w zakresie odcienia skóry w 2010 roku: „Czas powiedzieć, że jako magazyn kochamy i zawsze kochaliśmy wspaniały kolor indyjskiej skóry - ciemny, opalony, brązowy, złoty - jakkolwiek to nazwiesz, uwielbiamy to.”. Publikacja potwierdziła swoją miłość sesją zdjęciową pięciu czarnych Hindusek w bikini.
Anok Yai
Czarni i sukces nie wykluczają się już wzajemnie. Miliony ludzi na całym świecie słuchają czarnej muzyki, korzenie czarnych sportowców, zakochują się w czarnych aktorkach i aktorach, ale większość z tych czarnych nie jest wystarczająco czarna dla chłopców i dziewcząt w Sudanie Południowym, Kongo lub Republice Środkowoafrykańskiej identyfikować się z nimi. „Nie pozwól, aby amerykańskie ideały zraniły Twoją afrykańską duszę” - mówi na Instagramie Nyakim Getwich, modelka z Sudanu Południowego z USA.
Stała się jedną z pierwszych influencerów, którzy rozmawiali o pięknie niebiesko-czarnej skóry i prawie czarnych Afrykanów do czucia się pięknie. Getwich wielokrotnie wyznawała swoją miłość do własnej skóry: „Moja droga ciemna, blask księżyca cera, muśnięta słońcem cera, spalona skóra, czy jak cię nazywają. Jesteś ponad pięknem, a moja miłość do ciebie jest bezwarunkowa, ponieważ jesteś mną."
I to nie tylko problem afrykański. W 2012 roku w Stanach Zjednoczonych ukazał się film dokumentalny Dark Girls poświęcony problemowi dyskryminacji czarnych Afroamerykanek. Występujący w nim Afroamerykanie przyznali, że wolą dziewczyny o jaśniejszej karnacji, a bardzo czarne wydają im się co najmniej zabawne. Film wywołał gorącą debatę wśród Afroamerykanów.
Jill Viglione poszła jeszcze dalej w swoim badaniu problemu, którego artykuł został opublikowany w 2011 roku w The Social Science Journal. Naukowiec wydedukował związek między kolorem skóry a surowością kary kryminalnej. Wyciągnęła swój wniosek na podstawie badania ponad 12 000 wyroków sądowych w Północnej Karolinie w latach 1995-2009.
Werdykt Viglione jest rozczarowujący: czarne Afroamerykanki otrzymują surowsze kary i spędzają więcej czasu za kratkami niż kobiety o jasnej karnacji. Tak więc ciemnoskóre czarne modelki na wybiegu nie są trendem ani modą, to kolejna runda walki o równość.
