Wygląd zewnętrzny wciąż robi wrażenie. Lada ma przyzwoite urządzenie, które z zewnątrz wygląda atrakcyjnie, zwłaszcza w jasnych kolorach.
We wnętrzu wciąż brakuje przytulności, a wielowarstwowy plastik szczerze psuje wrażenie wnętrza. Jednocześnie samochód jest przestronny, siedzenia są naprawdę wygodne, aw ciemności wszystko, czego potrzebujesz, cieszy się obecnością podświetlenia.
Dobra podgrzewana kierownica i siedzenia. Przyzwoity dźwięk zwykłej muzyki. Ale zaoszczędzili na automatycznych oknach.
Do wyboru jest 10 kolorów, ale tylko Basic Glacial White jest dostępna bezpłatnie. Kolejne 8 - pomarańczowy „Mars”, czerwony „Carnelian”, brązowy „Angkor”, jasnoniebieski „Diving”, szaro-niebieski „Phantom”, szary „Pluto”, czarny „Maestro” i srebrny „Platinum” - będą wymagały dopłaty za 12000 rubli. Ostatecznie najwyraźniej najbardziej markowa szaro-beżowa „Kartagina” będzie kosztować 18 000 rubli. Za dopłatą 16 000 rubli dostępny jest pakiet „malowanie dwukolorowe”. To prawda, że cały dwukolorowy będzie wyrażony w czarnym dachu i czarnych lusterkach bocznych.
Maksymalna moc to 113 KM. silnik rozwija się przy 5500 obr / min, a maksymalny moment obrotowy 152 Nm pokazuje przy 4000 obr / min.
Deklarowany czas przyspieszenia do setek dla wersji z wariatorem wynosi 12,2 sekundy. W naszych testach wyszło w najlepszym razie 12,5 sekundy, co generalnie nie jest złe i praktycznie odpowiada deklarowanemu.
Samochód jeździ zaskakująco dobrze - pewnie i szybko. Izolacja akustyczna, nieoczekiwanie dobra jak na tę klasę, dodaje komfortu. Koreańscy konkurenci z podobnego segmentu cenowego nie byli nawet blisko tego wskaźnika. Zawieszenie jest mocne, ale nieprzeniknione. Informacje zwrotne na kierownicy są precyzyjne i wyraźne.
Silnik z wariatorem jest w dobrym pakiecie. Tak, nie da ci przyjemności gwałtownego przyspieszania z sygnalizacji świetlnej, ale czy to konieczne? Pod każdym innym względem nie ma żadnego problemu. Cicho, płynnie, co najważniejsze - cicho (przy niskich obrotach silnika w ogóle nie słychać), też na torze nie ma problemów z wyprzedzaniem. Ogólnie samochód wyraźnie się poprawił zarówno w ogólnym salonie, jak i pod względem komfortu jazdy.
Paliwo - 92 benzyna. Deklarowane zużycie wynosi 7,4 litra w cyklu mieszanym. W rzeczywistości jest oczywiście większy. Podczas testu dojechaliśmy około 7-7,5 na autostradzie, 9 w trybie mieszanym, wyłącznie po mieście w korkach około 11-12, w zależności od ilości korków.
Najbardziej paradoksalną rzeczą w tym samochodzie z przedrostkiem „Cross” jest to, że cały crossover przechodzi na zewnątrz, w szczególności w plastikowe obrzeża. W porównaniu do zwykłego kombi Vesta, wersja Vesta SW Cross jeździ mniej więcej tak samo na autostradzie, a nawet gorzej w terenie niż Vesta SW. Ze względu na znacznie większe koła trudniej kręcić kierownicą, a auto bardziej się trzęsie, jeździ mocniej i pozwala na więcej uderzeń.
Zwracam uwagę, że po zmianach w ciągu dwóch lat - bagażnik Lada Vesta SW Cross zaczął się zamykać łatwiej i płynniej, drzwi również zamykają się i otwierają lepiej niż wcześniej. Ergonomia w kabinie zmieniła się na lepsze, nawet uchwyty na kubki stały się wygodniejsze.
Lada Vesta SW Cross jest dostępna w bardzo dużej liczbie opcji. Istnieją trzy warianty silnika o mocy od 1,6 do 106 KM. (Tylko manualna 5-biegowa) 1,6 do 113 KM (Tylko CVT) i 1,8 przy 122 KM. (znowu tylko 5-biegowa manualna). Zakres cen wynosi od 906 000 do 1107 000 rubli.
Pozwólcie, że podsumuję. W wyniku wszystkich aktualizacji AvtoVAZ dostał świetny samochód dla miasta. Pojawiła się wygodna skrzynia, silnik o wysokim momencie obrotowym, pozostawiono wszystkie zalety nadwozia i bogactwo wyposażenia, które było wcześniej. Główną wadą jest wysoka cena (ponad milion za „Ładę” - cóż, jest droga, cokolwiek by się rzec).
