Kobiety zawsze starają się wyglądać pięknie, ale pomysły na piękno różnią się w wielu krajach. W tym numerze poznasz niektóre z ideałów kobiecego piękna w różnych częściach świata oraz niezwykłe sposoby zdobienia.
Długa szyja
Na zdjęciu: Szyjki kobiet padaung nie wydłużają się - obręcz barkowa opada pod ciężarem pierścieni. Według innej popularnej opinii pierścionki można zdjąć i założyć bez obawy, że kobieta umrze. Zdjęcie: Justin Vidamo.
Ludzie z Padaung wiedzą z pierwszej ręki, że „piękno wymaga poświęcenia”. Od 5 roku życia na szyjach dziewcząt nawijane są metalowe spirale wykonane z mosiądzu o grubości 1 cm, których liczba zwiększa się wraz z wiekiem. Tak więc szyje starszych kobiet mogą owijać się wokół pierścieni o łącznej wysokości 30 cm.
Istnieje wersja, w której ta niezwykła tradycja powstała w celu ochrony. Historycznie rzecz biorąc, Padaungs mieszkał w górach na terenach dzisiejszej Birmy i Tajlandii. Kiedy mężowie wyruszali w poszukiwaniu pożywienia, bezbronne kobiety mogły paść ofiarą ataków tygrysów. W ten sposób obręcze służyły jako rodzaj zbroi chroniącej przed drapieżnikiem. I choć od dawna nie obserwuje się dziś tygrysów na tym terenie, to tradycja obrączkowania szyi i nóg została zachowana. Ponadto kobiety mówią, że ich mężczyźni lubią długie szyje, a dziewczyna z obręczami jest bardziej skłonna do zawarcia małżeństwa.
Długa warga
Na zdjęciu: Oprócz Mursi inne afrykańskie plemiona również noszą dyski w wardze, w szczególności Surma, Kihepo i Kirdi. Zdjęcie: Achilli Family.
Dziewczęta z etiopskiego plemienia Mursi stosują bardziej radykalny sposób dekoracji. Wyciągają dolną wargę okrągłym dyskiem (dhebi a tugoin). Kiedy dziewczyna kończy 15-18 lat, jej matka lub jakakolwiek inna kobieta z plemienia nacina nożem lub strzałą dolną wargę dziewczynki i wbija w nią kij. Później zastępuje go gliniana lub drewniana płyta: początkowo mała, a ostatecznie większa. Czasami średnica takiej biżuterii może sięgać 12-15 centymetrów! Aby zapobiec naciskaniu dysku na dolne zęby, należy je po prostu usunąć. To prawda, nie wszystkie, ale 2-4 siekacze. Nawiasem mówiąc, krążki można wyjmować podczas posiłków lub przed snem.
Uważa się, że im większy dysk, tym wyższy status społeczny kobiety i tym większy okup musi zostać zapłacony za nią przed ślubem. Jednak wiele dziewcząt Mursi wychodzi za mąż, zanim zostanie „nagrodzona” talerzem. Ponadto istnieje opinia, że talerz może mówić o wieku - im szerszy talerz, tym starsza kobieta. Według innej wersji rozmiar talerza zależy bezpośrednio od autorytetu dziewczynki.
Istnieje wytłumaczenie tej niezwykłej tradycji. Mursi wierzy, że złe duchy mogą dostać się do człowieka przez usta. Krążek w wardze zapobiegł temu. Co ciekawe, mężczyźni nie uciekają się do takiej ochrony. Jest prawdopodobne, że stosując taką dekorację, zmniejszają prawdopodobieństwo, że ktoś z innego plemienia zabierze ich kobiety.
Wydłużony płat
Na zdjęciu: kobieta Masajów z wydłużonymi płatkami uszu. Zdjęcie: William Warby.
Zobacz także wydanie - Tajemnica plemienia Mursi
Podobna procedura jest typowa dla innego afrykańskiego plemienia. Masajowie mieszkający w południowej Kenii i północnej Tanzanii używają podobnego krążka do wydłużania uszu. Dziewczęta w młodym wieku przebijają płaty drzazgą rogu. Do otworu wkładane są drewniane przedmioty. Z biegiem czasu waga jest zwiększana za pomocą koralików i nieporęcznej biżuterii, aż płatek zostanie przyciągnięty do ramion. Im dłuższe uszy, tym bardziej szanowana i piękna jest kobieta dla swoich współplemieńców.
Aby nie zranić takiego piękna podczas spacerów lub pracy, kobiety rzucają płatkiem na górną krawędź ucha. Dekorację wykorzystują również do celów praktycznych: mogą włożyć do otworu niezbędne przedmioty, na przykład fajkę lub sztućce. Co ciekawe, wydłużony płatek ucha nie jest jedyną rzeczą, która sprawia, że kobiety są nieodparte w oczach Masajów. Ze względu na piękno masajskie kobiety wybijają również przednie zęby i golą głowy.
Zabrudzony korpus
Na zdjęciu: Himba (na zdjęciu) nie jest jedynym plemieniem, którego przedstawiciele smarują swoje ciała specjalną mieszanką. W angolskim plemieniu Mwila kobiety pokrywają włosy pastą z oleju, kory i łajna. Zdjęcie: Gusjer.
Kobiety z plemienia Himba z północnej Namibii rozpoczynają dzień od niezwykłego zabiegu kosmetycznego. Rozmazują się od stóp do głów mieszaniną ochry, tłuszczu i popiołu, a nawet pokrywają włosy, wplecione w dredy. Do maści dodaje się żywicę krzewu omuzumby - nadaje ona czerwony kolor. Ta mieszanka nie tylko sprawia, że kobiety Himba są atrakcyjne dla mężczyzn, ale także chroni skórę przed palącym słońcem. Dlatego zarówno mężczyźni, jak i dzieci używają tej maści. Ale nawet to nie wystarczy, aby kobieta Himba wyglądała niesamowicie. Po rytuale wtajemniczenia w dorosłość dziewczętom usuwa się cztery dolne zęby.
Tatuaż twarzy
Zdjęcie: Maoryska z tatuażem na brodzie. Zdjęcie: Quinn Dombrowski.
Zobacz także numer - Uśmiechy kobiet Ainu
Kobiety Maorysów, rdzenna ludność Nowej Zelandii, od dawna zdobią się tatuażami. W przeciwieństwie do mężczyzn, którzy skomplikowanymi wzorami pokrywali całe ciało, kobiety najczęściej malowały tylko twarz i podbródek. Uważano, że dziewczęta bardziej potrzebują emocjonalnego „pożywienia”, więc „moko” (tatuaż) zakrył okolice ust. Ponadto taka niezwykła dekoracja przyciągnęła przedstawicieli płci przeciwnej.
Maorysi zapożyczyli technikę wzornictwa z Polinezji. Tatuowanie służy Maorysom i ochronie, jest przejawem indywidualności i rodzajem paszportu, dzięki któremu można było poznać charakter i życie jego właściciela. Wcześniej ta sztuka nie była dostępna dla wszystkich. Jedynie przedstawiciele warstw wyższych zasługiwali na indywidualny tatuaż. Wskazała na status i szlachetne urodzenie, więc kobieta ze wzorem była bardziej skłonna do zawarcia małżeństwa. Ponadto Maorysi wierzyli, że rysunek pomaga zachować młodość i piękno. Dziś odradza się zapomniana w XIX wieku sztuka „ta-moco”. Wielu Maorysów robi sobie tatuaże, aby pokazać szacunek dla tradycji swoich przodków.
Zatyczki do nosa
Na zdjęciu: kobieta z ludu Apatani. Zdjęcie: rajkumar1220.
Apatańskie kobiety w północno-wschodnich Indiach przebijają skrzydła nosa i wkładają do otworów zatyczki zwane Yaping Hullo. Uważa się, że tradycja ta powstała ze względu na to, że dawno temu kobiety tego ludu były najpiękniejsze w okolicy i cieszyły się zwiększoną uwagą mężczyzn z innych plemion. Aby ci nie mieli ochoty zabierać piękności, wymyślili tak przerażającą „dekorację”. Dodatkowo dziewczęta zostały wytatuowane w linii prostej od brody do czubka nosa. Z biegiem czasu zatyczki do nosa stały się powszechną cechą wyglądu kobiet i charakterystyczną cechą plemienia. Jednak ostatnio młodsze pokolenie Apatańczyków woli ozdabiać się na inne sposoby.
Mała stopa
Na zdjęciu: wdzięczna noga Chinki. Zdjęcie z Niemieckiego Archiwum Federalnego.
W trosce o urodę Chinki musiały dokonywać poważnych poświęceń: od początku X do początku XX wieku w kraju popularny był kult eleganckiej nogi. Wierzchołek łaski miał stopę długości 10 cm, zakrzywiony w kształcie półksiężyca i przypominający lotos. Aby osiągnąć ten efekt, u 4-letnich dziewczynek bandażowano stopę w taki sposób, że cztery palce były zgięte i stykały się z podeszwą. W tej pozycji stopa przestała rosnąć i uległa deformacji. Mała noga przypominająca kopyta była uważana za symbol kobiecej czystości i najbardziej atrakcyjną część kobiecego ciała. Piękności z zabandażowanymi nogami prawie nie mogły się poruszać, kulawały i odczuwały ból podczas chodzenia. Ale szanse na pomyślne zawarcie małżeństwa z właścicielami nóg lotosu były znacznie wyższe. Na początku XX wieku lotosowa stopa wyszła z mody, a Chinki przestały cierpieć z powodu tego kanonu piękna.
Zdjęcie: RTG nogi lotosu. Źródło: Dział Druków i Fotografii Biblioteki Kongresu.
Zobacz także numer - Lotosowe stopy chińskich piękności - męka i okaleczanie od dzieciństwa
Blizny
Na zdjęciu: kobiety z plemienia Surma, które mieszkają w dolinie Omo w Etiopii, nie tylko ozdabiają się bliznami, ale także potrafią wyciągać płatki uszu i usta za pomocą ceramicznego krążka. Zdjęcie: Rod Waddington.
Kobiety z afrykańskiego plemienia Surma zdobią swoje ciała bliznami. Uważa się, że im więcej blizn, tym bardziej sprężysta i atrakcyjna jest kobieta. Wertykulacja jest stosowana nie tylko przez płeć piękną, ale także przez mężczyzn, dla których jest to przede wszystkim przejaw odwagi. Po liczbie blizn na prawej ręce (dla kobiet - po lewej) można dowiedzieć się, ilu wrogów zabił właściciel blizn. Zabieg bliznowacenia jest bardzo nieprzyjemny: skórę przecina się ostrzem, unosi cierniem akacjowym, w ranę wciera się mieszankę popiołu i soku roślinnego, powodując podrażnienie. W ten sposób blizna nabiera pożądanego wypukłego kształtu.
Podobało się? Chcesz być na bieżąco z aktualizacjami? Zasubskrybuj nasz Twitter, stronę na Facebooku lub kanał Telegram.
Źródło
