Konkurs piękności, który odbywał się w Paryżu wśród imigrantek od 1929 do 1939 roku, został nazwany po prostu „Miss Rosji”. 27 stycznia w pierwszym roku imprezy odbył się skandal. Zwycięzca, 18-letnia Valentina Osterman, została zdyskwalifikowana po zwycięstwie.
Okazało się, że dziewczyna nie miała rosyjskiego paszportu emigracyjnego - warunek wstępny udziału w konkursie. Nie było wówczas akceptowane sprawdzanie autentyczności dokumentów skarżących. Valentina była pochodzenia niemieckiego i nie mogła reprezentować Rosji. A nowy właściciel korony stanowczo porzucił powszechną sławę i karierę aktorki filmowej.
Skandaliczne piękności
Po dyskwalifikacji koronę „Miss Rosji” powędrowała do Iriny Lewickiej, która zajęła drugie miejsce. Jednak i tutaj organizatorzy mieli zakłopotanie - 16-letnia Irina ukończyła szkołę w katolickim klasztorze i przygotowywała się do zostania zakonnicą.
Życie publiczne królowej piękności nie przypadło jej do gustu - odmówiła podpisania umowy ze studiem filmowym i postanowiła malować. Zdetronizowana królowa Valentina Osterman na fali niespodziewanej sławy przeniosła się do „aktorki filmowej”.
Nazywany pięknem - to wstyd
W 1931 roku zwycięzcą konkursu została Marina Shalyapina, córka słynnego piosenkarza Fiodora Shalyapina. Dziewczyna sama nie była zadowolona z pomysłu udziału w konkursie, ale zmusiła ją matka.
- Nie chciałem tego! W tamtych czasach ogłaszanie się pięknem przed wszystkimi - to wstyd! - powiedziała później dziennikarzom Marina Fedorovna.
Dziewczyna martwiła się, że jej przyjaciele uznają ją za dumną, a sam udział córki słynnej piosenkarki był fikcją. Marina Shalyapina była absolwentką słynnej szkoły baletowej Matyldy Kshesinskaya i często występowała na jej wieczorach. W jeden z tych wieczorów organizatorzy konkursu zauważyli ją i z góry ukoronowali. Dziewczyna musiała tylko pojawić się na imprezie. Co zrobiła, celowo nie dekorując w żaden sposób swojego wyglądu i układając włosy w gładką fryzurę baletową.
Propaganda bolszewicka - nie!
W 1928 roku organizatorzy konkursu Miss Europe powiadomili redaktora emigracyjnego magazynu Illustrated Russia, pod którego patronatem odbył się konkurs piękności wśród emigrantek Miron Mironov, o rozpoczęciu międzynarodowego konkursu piękności i zaprosili dziewczynę z paryskiej społeczności rosyjskiej. reprezentować Rosję. Organizatorzy nie chcieli odwoływać się do ZSRR, obawiając się, że sowiecka miss nie wpasuje się w koncepcję konkursu i nie będzie symbolem piękna, wdzięku i inteligencji, a jedynie przykład bolszewickiej propagandy. A to nie mogło być dozwolone.
Zgubiłem koronę
W historii konkursów piękności było wiele przypadków, w których pozbawiano zwycięzców tytułu i korony. Głównie z powodu nieprzestrzegania warunków kontraktu, który nakazuje prowadzenie określonego stylu życia po wygranej konkurencji. Tak więc w zeszłym roku Alesya Semerenko straciła koronę Miss Moskwa-2018. Nie pojawiła się na imprezach charytatywnych przewidzianych w umowie, przestała się komunikować i złamała koronę.
MOWA BEZPOŚREDNIA
Yuri Kondratyev, twórca międzynarodowego konkursu piękności „Perła Morza Czarnego”:
- Każdy okres ma swoje własne kryteria piękna i wdzięku. Tak jest w konkursach piękności. W pierwszej połowie XX wieku wyceniono niektóre dane zewnętrzne dziewcząt, a teraz doceniane są zupełnie inne. Powiedziałbym, że bardziej wyrafinowane. A wzrost zwycięzców współczesnych konkursów jest wyższy niż ich poprzedników na początku XX wieku.
