W XXI wieku ludzie mają niezwykle pełen szacunku stosunek do własnego zdrowia: niektórzy wolą dwukrotnie przeczytać skład produktu, spojrzeć na recenzje i zobaczyć zalecenie specjalisty na temat producenta z góry. Dosłownie w ubiegłym wieku myślenie skupiało się na skuteczności produktu, a przodkowie dzisiejszych marketerów z łatwością wabili klientów modną nowością. Rambler opowiada, jak jedna z takich innowacji z radioaktywnym wypełnieniem była w stanie podbić kobiety swoimi właściwościami.
W latach dwudziestych i trzydziestych XX wieku na fali popularności zyskiwały towary z pierwiastkami promieniotwórczymi. Tak więc, korzystając z sytuacji, marka odpowiednich kosmetyków Tho-Radia, która pojawiła się w 1932 roku, wystartowała.
Kelly michals
Odkrycie radu miało miejsce w 1898 roku przez Piotra i Marię Curie; przez długi czas nikt nie wiedział o negatywnym wpływie pierwiastka na organizm. W latach dwudziestych XX wieku uważano, że substancja ma właściwości przeciwstarzeniowe, dlatego dodawano ją do czekolady, pasty do zębów, papierosów, a nawet prezerwatyw.
Francuska marka stała się najpopularniejszym producentem kosmetyków radioaktywnych. 100 gramów kremu Tho-Radia zawierało 0,5 grama chlorku toru i 0,25 miligrama bromku radu. Atrakcyjność produktów firmy gwarantowało nazwisko dr Alfreda Curie, który pracował dla marki. Jego nazwisko pojawiło się na plakatach reklamowych marki, które od razu wysyłały klientów do słynnych pionierów radu.
Firma z powodzeniem handlowała towarami radioaktywnymi do 9 listopada 1937 r., Kiedy to władze francuskie przyjęły nowelizację ustawy o handlu truciznami, w której zrównano tor i rad. Tho-Radia zareagowała natychmiast, usuwając z listy produktów wszystkie zabronione elementy, a nazwa pozostała do 1962 roku.
