Do 1917 roku kosmetyki praktycznie nie były produkowane w Rosji. Pionierem stał się fundusz „TEZHE” (fundusz esencji tłuszczowych), na czele którego stanęła żona Mołotowa Polina Żemczuzina. Fabryka zaczyna produkować mydło, krem, puder, tusz do rzęs, szminkę, wodę toaletową i wodę kolońską, a towary są sprzedawane za grosze, ponieważ ludność w zasadzie nie była przyzwyczajona do dbania o siebie ani ozdabiania swojego wyglądu w żadnym droga.
Polina Zhemchuzhina robi bezprecedensowy krok w historii: zaczyna sprzedawać kosmetyki po cenie niższej od kosztów, a fabryka od kilku lat przynosi straty. Ale to ryzyko okazuje się w pełni uzasadnione: nawet najbiedniejsze dziewczyny zaczynają używać domowych kosmetyków, marka staje się naprawdę popularna, piszą o niej dykty, a firmy reklamowe wyglądają bardzo fajnie na te lata!
Nasze mamy i babcie nie miały wielu okazji do ozdabiania się, ale wykorzystały je w stu procentach! Zobaczmy, czego użyli, z czego był zrobiony i jak był reklamowany!
Na ustach TeZhe, Na policzkach TeZhe, Na brwiach TeZhe. Gdzie się całować?
Najpopularniejszym produktem do codziennego użytku jest mydło toaletowe, któremu nadaje się różne aromaty.
Ale bardzo szybko perfumy produkowane przez „Novaya Zarya” opanowały palmę.
Stałym liderem jest zapach „Krasnaja Moskwa”, ale uznano go za „dorosłego”.
Młode dziewczyny marzyły o perfumach Natasha. Ten lekki kwiatowy zapach z nutami jaśminu, pachnącego tytoniu i piżma był bardzo trudny do zdobycia, dlatego drogocenny płyn był używany bardzo oszczędnie i podczas wielkich świąt.
Mono aromaty były znacznie bardziej przystępne: „Lily of the Valley”, „Lilac”, „Tea Rose”.
Kampania reklamowa była ogólnounijna!
Aromat „Red Poppy” został uznany za oryginalny. Róża, bursztyn, piżmo, aldehydy i nuty cytrusowe - dość złożona kompozycja i niestandardowy design butelek!
Następnie pojawia się pudrowa i czerwona szminka o tej samej nazwie.
W powojennym 1949 roku kraj obchodzi 150-lecie Puszkina, produkuje się specjalne jubileuszowe perfumy (teraz mówią „limitka”) - „Dama pikowa”. Do tej pory kolekcjonerzy gonią za jednym z najbardziej oryginalnych opakowań.
Pojawienie się zapachu Ballet w 1952 roku stało się sensacją: zapach jest sprzedawany w naprawdę bardzo pięknym pudełku z atłasową draperią, perfumy wyprzedały się jako prezent w ciągu kilku godzin i stają się jednymi z najpopularniejszych w kraju. Kwiat pomarańczy, jaśmin i konwalia - dyskretnie, ale dość jasno!
Dziwnie to brzmi dzisiaj, ale w tamtych latach alternatywą dla perfum był puder. Regularny puder do twarzy pachniał, zapach „rozgrzewał” na skórze i faktycznie pudrując można było nadać skórze kwiatowy zapach. To prawda, że dał mocniejszy proszek niż rzeczywiste nuty kwiatowe.
Lata 80-te przyniosły radzieckim kobietom nieoceniony dar - atrament Leningradskaya.
Szokujący może być jego skład: mydło, stearyna, wosk pszczeli, cerezyna, ciekła parafina, sadza, perfumy. Tymczasem jego skład jest całkowicie naturalny, bezpieczny, w ogóle bezwonny, a jędrna konsystencja gwarantuje długą żywotność. Będziesz zaskoczony, ale dziś tusz do rzęs zyskuje coraz większą popularność wśród zwolenników kosmetyków przyjaznych środowisku i naturalnych.
Z lakierem do paznokci sprawy były jeszcze bardziej skomplikowane. Przez długi czas istniał tylko w jednej postaci - bezbarwny. Fashionistki uzupełniały ją na różne sposoby: wykorzystano perełkowe muszelki wcierane w pył, pastę z długopisów, „puder” z połamanych ozdób choinkowych.
W połowie lat 70-tych pojawiły się pierwsze kolorowe lakiery: różowy, czerwony i całkowicie przerażający marchewkowy odcień. To zabawne, że niektóre lakiery nazywano pastami: niestety nie udało nam się znaleźć pochodzenia tej nazwy i nie zapuściła korzeni.
Czy naprawdę trudno uwierzyć, że jakieś 30 lat temu było to rzeczywistością?
Zobacz także - Jak wyglądały pierwsze zabiegi kosmetyczne, Jak wyglądała fitness na początku XX wieku
Podobało się? Chcesz być na bieżąco z aktualizacjami? Zasubskrybuj nasz Twitter, stronę na Facebooku lub kanał Telegram.
Źródło
