Dziewczyna Turgieniewa jest obrazem bohaterki, który znajduje się w prawie każdym dziele Iwana Turgieniewa. Cichy, cichy, marzycielski i celowy - to cechy, które powinien mieć główny bohater jego prac. Zastanówmy się, jaka jest osobliwość i wyjątkowość jej wizerunku.
Natalia Lasunskaya, powieść „Rudin”
Natalia Lasunskaya jest główną bohaterką pierwszej powieści Turgieniewa Rudin. Uwielbia ciche spacery, hafty, czytanie książek historycznych i Puszkina. Natalia jest lakoniczna, marzycielska i skromna.
„Córka Daryi Michajłowna, Natalia Aleksiejewna, mogła jej nie lubić od pierwszego wejrzenia. Nie zdążyła jeszcze się rozwinąć, była chuda, ciemna, trochę zgarbiona. Ale jej rysy były piękne i regularne, choć zbyt duże jak na siedemnastolatkę. Mówiła mało, słuchała i patrzyła uważnie, prawie uważnie, jakby chciała wszystko sobie zdać”- tak opisuje swoją bohaterkę Iwan Turgieniew.
Wysokie zdolności intelektualne, zewnętrzny chłód i jasny świat wewnętrzny to jedne z głównych cech „dziewczyny Turgieniewa”. Nie powinna być piękna na zewnątrz, ale jej świat wewnętrzny, aspiracje i marzenia zawsze podziwiają innych bohaterów, autora i samego czytelnika.
Źródło zdjęć: wikipedia.org
Wewnętrzne działanie myśli stoi w wyraźnym kontraście z ówczesnymi lekkimi i modnymi dziewczynami, których głównym celem było udane małżeństwo. Dziewczyna Turgieniew nie potrzebuje dochodowej imprezy. Najważniejsze dla niej jest pozostać sobą, rozwijać siebie i swoją duchowość.
Spotkanie Natalii i Dmitrija Rudina nie przynosi jej szczęścia. Okazuje się, że genialny mówca Rudin nie jest w stanie docenić i zrozumieć wysokiego uczucia, którego doświadcza Natalia. Okazuje się, że jest silniejsza niż Dmitry, osoba bardziej pewna siebie i silniejsza. Pod koniec powieści czytelnik i autor mają szacunek i współczucie dla głównego bohatera.
Elena Stakhova, powieść „W przeddzień”
Elena Stakhova jest bohaterką jednej z najwcześniejszych powieści Turgieniewa „W przeddzień”. Jej głównym celem jest dążenie do „czynnego dobra”, współczucia dla potrzebujących pomocy. Elena Stakhova jest osobą celową i odważną.
Dla dziewczynki z Turgieniewa odnalezienie miłości i życie „długo i szczęśliwie” nie jest najważniejszą rzeczą w życiu. Dla niej o wiele ważniejsza jest walka o innych, empatia i współczucie. Elena Stakhova zostaje pierwszą bohaterką literatury rosyjskiej - przyjaciółką rewolucjonisty, bojownika. Po śmierci Insarowa pozostała wierna zarówno jemu, jak i swojej pracy.
Dzięki swojemu rewolucyjnemu charakterowi Elena Stakhova stała się zwiastunem typu, który pojawił się w historii nieco później, w szeregach Woli Ludu.
Źródło zdjęć: wikipedia.org - Gerhard Eisters / Public Domain
Dziewczyna Turgieniewa jest cicha i celowa. A celem tym nie jest osobisty dobrobyt i sukces, ale dobro bliźniego.
Anna Nikołajewna, opowiadanie „Asja”
Asya jest główną bohaterką powieści Iwana Turgieniewa pod tym samym tytułem. Ma siedemnaście lat i jest nieślubną córką właściciela ziemskiego i chłopa pańszczyźnianego.
Aby osiągnąć status społeczny, musiała rozwinąć takie cechy, jak upór i determinacja. Ledwo opanowała arystokratyczne maniery, dla wielu nadal pozostawała „dziwną” dziewczyną.
Asya jest twardym wojownikiem o prawdę i sprawiedliwość. Szczerość uczuć połączona z dziecięcą czystością, spontanicznością i bezinteresownością to integralne cechy dziewczyny Turgieniewa. Asya była jednym z najbardziej ukochanych bohaterów Turgieniewa i to w niej ucieleśniał swój kobiecy ideał.
„Mam z nią kłopoty. Ona jest prawdziwym prochem. Do tej pory nikogo nie lubiła, ale źle, jeśli kogoś kocha! Czasami nie wiem, jak z nią być…”- tak Turgieniew opisał swoją bohaterkę.
Dziewczyna Turgieniewa nie powinna być pięknością. I wcale nie jest miła. Nie będzie kłamać ani ukrywać swoich uczuć. Prawda, prostolinijność, bunt uczuć i głębokie przeżycia wewnętrzne - to broń dziewczyny Turgieniewa, którą może pokonać prawie każdego mężczyznę.
Źródło zdjęć: wikipedia.org - Gustov Liersch and Co. / Domena publiczna
Czy jest dzisiaj dziewczyna Turgieniewa?
„Słowo i czyn” dyskutowało z psycholog Natalią Panfilovą, czy można dziś spotkać dziewczynę w typie Turgieniewa. Według psychologa takie młode panie były zawsze. Ale zawsze były „ekskluzywne” - coś nietypowego, nie powielanego.
„Młoda dama Turgieniewa to dziewczyna, która niepotrzebnie idealizuje życie i związki. Przywiązuje dużą wagę do uczuć. Jednak bardzo często ta percepcja sensoryczna „wisi w powietrzu” - nie jest związana ani z wydarzeniami, ani z działaniami. Jeśli ufa mężczyźnie, oczekuje od niego wyjątkowego romansu, czystej, absolutnej miłości. A jeśli coś pójdzie nie tak, to denerwuje się do tego stopnia, że jest to niemożliwe i na tym może zakończyć związek”- mówi psycholog.
Dziś dziewczyna Turgieniewa to osoba o czystej, naiwnej duszy, która jeśli ktoś wyrządzi krzywdę, to tylko on sam. Taka dziewczyna żyje bardziej jak z książki, wierzy w swój ideał, nawet jeśli jest nieosiągalny. W XIX wieku szlachcianka Turgieniewa mogła uciec z panem młodym, marząc o wielkiej, czystej miłości. Ale gdy tylko napotyka rzeczywistość, która czasami różni się od oczekiwań, w jej duszy rodzi się tragedia, której bardzo boleśnie przeżywa.
Źródło zdjęcia: pixabay.com
Jak mężczyźni odnoszą się do „dziewczyny Turgieniewa”
Psycholog Natalya Panfilova uważa, że na różnych etapach mężczyźni inaczej traktują młode damy Turgieniewa.
„Kiedy mężczyzna spotyka taką dziewczynę, na początku fascynuje go jej czysta postawa, absolutnie pozbawiona komercji i uprzedzeń. Kiedy dziewczyna widzi w mężczyźnie wyjątkowo pozytywne cechy, to miło. Ale potem człowiek doświadcza wewnętrznego zdziwienia i nieufności, ponieważ każdy chce być nie tylko podziwiany, ale także przyjmuje te cechy, których w sobie nie lubi. Dlatego, gdy tylko mężczyzna odkryje, że dziewczyna jest zupełnie nieprzygotowana, aby zobaczyć w nim skaz, staje się przed nią zawstydzony, jakby oszukiwał dziecko, które wierzy w cuda. Oczywiście to zawsze rani relacje”- powiedział psycholog.
Gdy tylko mężczyzna odkryje, że dziewczyna jest zupełnie nieprzygotowana, by zaakceptować go ze wszystkimi jego wadami, najprawdopodobniej znajdzie kobietę bardziej „ziemską”. Takiego, którego zalety przesłaniają wady.
To cały czas komplikowało relacje. Dziś są dziewczyny Turgieniewa, ale akcenty są nieco inne. Wychowane w „warunkach szklarniowych” dziewczęta, którym rodzice pozwalali bezkrytycznie patrzeć na życie i relacje, chroniły je przed surowością tego świata, stają się raczej trudnymi towarzyszami życia.
